23. گل من ساناز
ای گل،
دل من باغچه ای است
چشمهاش چشم
پر آب تر از آب کبود
خاک آن عشق
عمقش تا عمق وجود
وسعتش قدر یه دریا
ولی تنگ به اندازه تو
نور آن عمر
بسوزد به شکرانه تو
تو یقین دان باغبان آن خداست
زین همین روی حسابش از همه دلها جداست.
[ جمعه, ۳۰ فروردين ۱۳۹۲، ۰۳:۳۰ ب.ظ ] [ MasouD ]
[ ۰ ]