عاشقانه های زیبای ما

جمعه رفتیم واسه خونه بخاری بخریم  چون ساناز دیگه واقعا سردش شده بود شب قبلش.

 قبل از مامان گفت من یه دونه اضافی دارم رفتیم دیدیمش اتفاقا خوبم بود، تصمیم گرفتیم بریم  مدل های دیگه رو هم ببینم وبعد تصمیم بگیریم.  رفتیم امین حضور  اونجاهم چیزی نپسندیدیم و قرار شد همون بخاری مامان رو استفاده کنیم سانازم دید بهترین موقعیته که پول بخاری رو یه چیز دیگه بخره منم پیش خودم گفتم امروز روز خانواده س بریم خرید که سانازم خوشحال بشه.

خلاصه اول رفتیم خیابان مصطفی خمینی برای خرید قالیچه واسه جلوی درب اتاق خواب تقریبا اکثر مغازه ها بسته بودن ولی انصافا طرح ها و فرش های همون چند تاییم که باز بودن واقعا قشنگ بود اما از اونجایی که جای پارک نبود من نشستم تو ماشین و از دور تماشا کردم و ساناز پیاده شد و رفت بعد از چند دقیقه که البته خیلیلم طول نکشید خدا رو شکر (چون بسته بودن)  ساناز برگشت و گفت بیا تو هم نظر بده من دو مدل رو پسندیدم. منم سریع ماشینو تو یه جا پارک خالی شده پارک کردم و رفیتم یه قالیچه زیبا متناسب با رنگ اتاق خریدیم .

بعد حسب الامر ساناز بانو راه افتادیم مولوی دنبال تی و سطل از این مدل هایی که سر همن و خودش خشک میشه، منم هی تو دلم می گفتم بابا آخه من با همون تی عادی و بخارشور راحت ترم اینو می خوایم چی کار آخه؟ اما تا وقتی که خریدیم حرفی نزدم که ساناز پشیمون نشه. خلاصه بعد از کلی گشتن و پیدا کردن جنس و رنگ مناسب بالاخره موفق شدیم خرید کنیم تی: صدو بیست هزار تومن!!!

 و اماخوشمزه ترین قسمت مولوی خرید و خوردن آلو بود اونم نشسته و کثیف پر از ویتامین. ساعت ۲:۳۰ منم گشنه تقریبا یه ۱۵ تایی ازش خوردم که البته ناگفته نمونه همین بهترین لحظه ها پایه ساز بدترین لحظه های شب شد.

تو راه برگشتم به پیشنهاد من رفتیم به یه کبابی سنتی با تخت و دوغ محلی اما از  اونجایی که از ساعت ناهار گذشته بود و البته آلو ها هم یه کارایی داشت می کرد نتونستیم درست غذا بخوریم و بالاخره ساعت حدود ۳:۳۰ بود که رسیدیم خونه و داستان خرید جمعه با یه تشکر از طرف ساناز یه خواهش می کنم از سمت من و یه حس رضایت دو طرفه به پایان رسید.

ادامه مطلب