عاشقانه های زیبای ما

کاش، کاش، کاش

هرچه میگذرد این روزها همه میگویم کاش بودی...

گوسفند برای خانه نو قربانی شد، کاش بودی

آش شعله قلمکار در منزل نو نذر ادا شد، کاش بودی

بازهم همه همسایه ها آمده بودند تا آش نذری بگیرند، کاش بودی

همه چیز همانطور بود که تو می‏خواستی بود اما خودت نبودی

حالا دیگر صلواتها برای سلامتی عزیز هم به شادی روح گذشت...

وای... آتشی بردلم نشسته که خاموشی نمیگیرد.

هنوز هم رفتنت را باور ندارم.

مهربانترینم...

کاش بودی