عاشقانه های زیبای ما

این روزها حوصله خودم را هم ندارم، حامد را هم بدرقه خانه دامادی کردیم.

روزهای شادی که در انتظارش بودیم هم، به حسرت و اندوه گذشت و هنوز هم لباس آماده عزیز برای عروسی حامد ...

این روزهایم همه با حسرت است و ترس

حسرت آغوش دوباره عزیز، ترس از لحظه تنهایی عزیز...

دیوانه شده‏ام.

روزها فقط برایم میگذرند، مرتب از خودم می‏پرسم من خوب بودم، از من راضی بود.

چیزی نگفتم که رنجیده از من رفته باشد...

عمه میگفت آخرین پنجشنبه که پیشش بوده  عزیز از محبت من میگفته و اینکه، من طوری محبت میکنم که با همه فرق دارد.

دلم یک گنبد طلایی می‏خواهد و یک گوشه دنج برای ساعتها گریه کردن و آرام شدن.

شاید هم تلی خاک برای ساعت ها درد و دل با تو.