عاشقانه های زیبای ما

گاهی یادمان می‏رود که تو اینجایی...

یادمان که نه ...

اما شاید گمت میکنیم در اماها، شایدها، کاش های بیهوده این و آن، اینچنانی و آنچنانی

اما باورش آسانتر از هر اتفاقی است.

حضور تو را می‏گویم.

اندک نگاهی که باشد عالمی زیرو رو میگردد.

من هر روز معجزه حضور تو را با تمام وجودم احساس میکنم.

اما نمدانم چرا باز گاهی دلم به خرامان دیگری میرود.

من تو را دارم بهترین و ناب ترین ...

مصلحت آن است که تو مقدر میکنی...

و من تسلیم محض.

الهی آن ده که آن به

و مگذار مرا به که و مه

آمین