این ماهگرد ماه تولدی را خیلی دوست دارم، هرچند روزهایش پرکار است اما زیباست و پر انرژی.
با بابا ناصر رفتیم پیش دکتر قاسمی، حالم خوب نیست.
اما خدا هست و من بهش شدیدا ایمان دارم.
بقیه همه وسیلن، ابزارن.
یکی هست که منو عاشقانه دوست داره و نمیزاره دلم بگیره.
خدایا...
نفس، نفس و بازهم نفس.
مگه میشه انقدر نزدیک باشی و من نفس نکشم حضورت رو.
مگه میشه با قطرات بارون عشق بازی کنیم و من حال خوبی نداشته باشم.
دستامو ملتمس زیر بارون رحمتت گرفتم و فاصله بین دوساختمونو دعا کردم اینبار بیشتر از همه برای دختر ساسان.
اسفندم! آمدی؟
آمدنت میمون مبارک.
آمدی با هزار زیبایی و شادی، آمدی تا خاطرات تلخ امسال را با شیرینیت برایم با خاطره سالی خوش به پایان ببری.
تو که می آیی، سرزمینم بوی شادی دارد.
تو که می آیی شوق می آید.
اسفندجان خوش و خیر باش برای همه.
اسفندجان با سلامت و سعادت و دلخوش به پایان برسان روزهای 94 را برایمان.
ماه خوبم خوش آمدی.
بله...
با اینکه من روز بهمنگان تبریک گفته بودم که البته مسعود یادش نمی اومد، خودش اسفندگانو با یک روز تاخیر تبریک گفت.
از دانشگاه که اومد کلی پلیس بازی درآورد تا برسه خونه، البته با یک دسته گل زیبا، منم یادش انداختم که امروز 30بهمنه و یک روز تاخیر داشته.
هر روز که چشمها باز میشه و میفهمی زنده ای، فرصت دوباره ای داده میشه برای تمرین انسانیت.
برای تمرین زیستن و البته بهتر زیستن.
برای تمرین مهربانی و همدلی.
برای اینکه از زمانت از حضورت بهترین بهره رو ببری، برای اینکه وقت بیشتری بدی به ارزشهای زندگیت و هر روز شمار بیشتری از بی ارزشها و کم اهمیتها رو حذف کنی.
و حالا، این روزها، این هفته ها، چشمهامو رو که باز میکنم اندکی بعد صدای الله اکبر بلند میشه.
چقدر طنین این صدا برام آرامش بخشه و دلم قرص میشه که کسی هست که امروزهم مثل روزهای پیش هوامو داره.
مریضی از هر نوعش بده، اما بازهم مریض جسمی که باشی برات دارو تجویز میشه، با کمی رسیدگی، با کمی رعایت و ... سالم میشی، اما روح که مریض میشه...
متاثر شدم، متاسف شدم.
کاش خدا کمکش کنه، برای بهتر شدن.
خدایا شکرت.
به خاطر همه لطفی که نو بزنگاه های زندگی به من داشتی، شکرت به خاطر همه توجه و مهربانیت به من.
شکرت که همیشه تو لحظات حساس چاره سازم میشی.
ازت ممنونم به خاطر این فرصت.
جلسه شنای امروز عالی بود و تونستم یک شنای دیگرو کامل یاد بگیرم. امروز همه خوب بودیم و مربی کلی ازمون تعریف کرد.
بعد از یک شنای دلچسب و برف سپیدی که زمین شرکت رو کم کم می پوشوند، چیز دیگه ای که حالمو خیلی خوب کرد تعریفهای پریساجون از مهد شرکت بود، پری که بعد از مرخصی زایمان هفته های اول برای بی قراری های یاسمن و سپردنش به مهد نگرانی های زیادی داشت امروز با گذشت چندهفته کاملا خیالش راحت بود و از برنامه هایی که مهد برای یاسمن گذاشته بود، تعریف میکرد و میگفت انقدر با حوصله برای یاسمن وقت میذارن و باهاش بازی میکنن که گاهی فکر می کنم حتی اگر خودم هم تو خونه بودم هم چنین حوصله ای نداشتم. جالب تر از همه فیلمی بود که از مربی های مهد و یاسمن دیدیم.
وقت گذاشتن و تلاش عمو موسیقی برای برقراری ارتباط با یاسمن و بالاخره کشفی که برای آروم کردن یاسی خانم داشتن،جالب بود.
در زمین پهناور خداوند و در سایه لطف و مهربانی بی منتهایش روزگار میگذرانیم.