عاشقانه های زیبای ما

صبح، ساعت یک ربع شش مادر و مسعود با شیرینی اومدن خونه سارا دنبال من.

احمد نون تازه و خامه خرید و بعد از خوردن یک صبحانه مفصل، به سمت آرایشگاه راه افتادیم.

مامان و سارا هم نیم ساعت بعد اومدن و بالاخره من ساعت 11 آماده آماده بودم. نمیدونم عالی بودم یا نه. اما از همه چیز راضی بودم و هیچ حس بدی نمیتونست اون روز اذیتم کنه.

با من قدم بزن حالا که بامنی

حالا که بغضی ام حالا که سهممی
با من قدم بزن میلرزه دست و پام
بی تو کجا برم بی تو کجا بیام

آخی، یه نفس راحت کشیدم، بعد از کلی بدو بدو و استرس.

امروز که می‏نویسم همه چیز آرومه، همه چیز به بهترین نحو ممکن و بخیر و خوشی سپری شد.

من عروس شدم و لباس سپید عروسی تن کردم و با همسرم در جشنی با همه عزیزانی که دوستشون داشتیم شادی کردیم.

مامان خوبم

مامان عزیزم

میدونم، می‏فهمم خیلی برات سخت بود، خیلی مسئولیت سنگینی بود.

اما نمیدونی چقدر برام لذت بخشه که مهمترین لباس زندگیم با دستای تو دوخته بشه.

نمیدونی چقدر لذت بخشه که وقتی عکسای عروسی و فیلمم میبینم با هر نگاهی که به اون شب می‏اندازم مهر تو برام یادآوری شه.

مامانم زیباترین لباسو برام دوختی.

من تو لباسی که با دستای مهربون تو دوخته شده زیباترین عروس دنیا هستم.

با اینکه ما‏ها از خرید وسایل و چیدن خونه می‏گذشت اما برام خیلی جالب بود که نه خونه جمع می‏شد و نه خریدها تمام.

تا آخرین لحظه‏های روز جهاز برون هم من مشغول خرید بودم.

بابای عزیزتر از جانم، همسر عزیزم روزتون مبارک

برایتان دنیا دنیا سلامتی و سعادت آرزومندم.

یک روز پدربزرگم برام یه کتاب دست نویس آورد.

کتابی بسیار گرون قیمت و با ارزش.

وقتی به من داد، تاکید کرد که این کتاب مال توئه، مال خود خودته و من از تعجب شاخ درآورده بودم که چرا باید چنین هدیه با ارزشیو بی هیچ مناسبتی به من بده.

اولین نفر در اولین ساعات شروع یک شنبه پرکار

تو تبریک گفتی

یک ساله شدن مان را

و من برای اولین بار دوم شدم

در به یادآوردن خاطرات

با تبریک تو یادم آمد، امروز را

زمان را میبینی؟

روی ریتم تند ما را به رقص درآورده

یک سال گذشت

و سریعتر از همیشه

27 روز دیگر نیز می‏گذرد ...

چشمهایم را که می‏گشایم

17 خرداد است ...