عاشقانه های زیبای ما

بهترینم، دردانه‏ ام ...

مبارک باشد میلادت.

غزل زیبای زندگیم، عشقم، تولدت مبارک خاله جونم. هر روز خداروشکر میکنم که تو هستی، تو هستی تا لحظه‏هام با بودن تو زیبا و زیباتر بشه.

11 ساله شدی و چون همه این سالها میلادت برایم یادآور خاطرات شیرین است، سلامت باشی و سعادتمند.

خاله ساناز غزل خانوم، صبح روز شانزده تیر در حال پایین رفتن از پله برای رسیدن به سرویس شرکت، از پله‏ها به اندازه نیم طبقه سقوط کرد و با درد شدید و گریه زاری از رفتن به شرکت بازماند.

مسعود منو گذاشت خونه سارا و خودش به اصرار من رفت سرکار. تا 10 خوابیدم ولی درد امونم رو بریده بود و بعد از اون با سارا اول رفتیم بیمارستان عرفان و بعد هم بیمارستان پارس برای ویزیت متخصص و گرفتن عکس که شکستگی در استخوان دنبالچه تشخیص داده شد و بعد ازظهر با سارا به خونشون برگشتم تا پله‏های خونه خودمون اذیتم نکنه، دو روز خونه سارا بودم و و پنج‏شنبه شب برگشتم خونه و جمعه بعداز ظهر آماده شدیم و برای تولد غزل رفتیم خونه سارا و تمام تایم تولدو من مثل بهبود تیرخورده بودم.

البته از غزل به مناسبت تولدش عکسای خوشگلی با دوربینی که تازه خریده بودم انداختم.

تولد امسال غزل خانوم هم برگزار شد و خدارو شکر که همه کنارش بودیم و شاد بود.

من هم هدیه تولد بهش یه دوربین عکاسی کامپکت دادم چون غزل عکس گرفتن رو خیلی دوست داره.

مرسی به خاطر امروز

چهرت واقعا دیدنی بود...

با خوشحالی و اطمینان پیاده می‏شدی و ... برمی‏گشتی.

یک بعدازظهر کامل تمام خیابان پیروزی و خیابان‏های اطراف رو گشتیم به دنبال باشگاهی که بعدازظهر برای خانومها باشه، اما پیدا نشد که نشد.

یه شام دلچسب دو نفره جوانی پایان داد به جستجوهای نیمروزی ما.

امروز موقع برگشتن از خونه مامان، به اتفاق مسعود از خیابان جمهوری دوربینی رو که انتخاب کرده بودم خریدیم و به این ترتیب 1900000 تومان وامی که گرفته بودم رفت.

خونه که رسیدیم خونه آقا محمد دعوت بودیم، لباس عوض کردیم همگی برای شام رفتیم عطاویچ البته مادر مشهد بود.

بعد از شام هم کمی پایین نشستیم و دورهم بودیم.