167. شبهای قدر
شبهای قدر امسال هم گذشت.
همه این شبها دعای اول و آخرم سلامت و عاقبت به خیری شما بود، فرشته های زمینی من.
دعاگویتان بودم به پاس همه آنچه مرا آموختید، ارزش شبهای قدر را در همان کودکیها آموختم.
آن شبها که تا سحر کنارت بیدار میماندم تا خداوند برایمان بهترینها را مقدر کند.
روزه داری را تو به من آموختی و آنچنان این اعتقاد در من آمیخته که گرمای 40 درجه تابستان و 3 ساعت در راه بودن هم سستم نمیکند برای روزه خواری.
این شبها با خودم عهد بستم اگر فرزندی داشتم در تمام این ماه و این شبها آداب تربیتی نسل نو را کنار بگذارم و بیاموزمش ارزش ماه خدا را.
حس این شبهایم ...
عالی بود و تو از همیشه به من نزدیکتر بودی.
[ جمعه, ۱۹ تیر ۱۳۹۴، ۰۲:۴۸ ب.ظ ] [ sAnAz ]
[ ۰ ]
در زمین پهناور خداوند و در سایه لطف و مهربانی بی منتهایش روزگار میگذرانیم.