عاشقانه های زیبای ما

امروز هم رسید...

چهل و یکمین ماهگرد...

امشب مهمان بودیم به ضیافت افطار آخرین پنجشنبه ماه مبارک رمضان و باز هم  آش رشته خیراتی پنجشنبه های مامان.

این هفته عمه هم حلوا پخت برای خیرات.

خودش که بود همه چیز باید سرموقع انجام میشد، 

همان طور که یادمان داده بودی همه چیز انجام شد.

هزینه تنور نان داغ برای سفره افطار روزه داران خیرات شب نوزدهم و بیست و یکم.

خیرات پنجشنبه های ماه رمضان، 

بوی نذری و خیرات هم  از خانه خودت بیرون رفت.

وای که چقدر دلم میگیرد بی تو...

جلسه شنای امروز عالی بود و تونستم یک شنای دیگرو کامل یاد بگیرم. امروز همه خوب بودیم و مربی کلی ازمون تعریف کرد.

بعد از یک شنای دلچسب و برف سپیدی که زمین شرکت رو کم کم می‏ پوشوند، چیز دیگه‏ ای که حالمو خیلی خوب کرد تعریفهای پریساجون از مهد شرکت بود، پری که بعد از مرخصی زایمان هفته های اول برای بی قراری های یاسمن و سپردنش به مهد نگرانی های زیادی داشت امروز با گذشت چندهفته کاملا خیالش راحت بود و از برنامه هایی که مهد برای یاسمن گذاشته بود، تعریف میکرد و میگفت انقدر با حوصله برای یاسمن وقت میذارن و باهاش بازی میکنن که گاهی فکر می کنم حتی اگر خودم هم تو خونه بودم هم چنین حوصله ای نداشتم. جالب تر از همه فیلمی بود که از مربی های مهد و یاسمن دیدیم. 

وقت گذاشتن و تلاش عمو موسیقی برای برقراری ارتباط با یاسمن و بالاخره کشفی که برای آروم کردن یاسی خانم داشتن،جالب بود.

دریافت

200 تا پست شد...

با کلی خاطرات...

این دیماه وبلاگ نویسیم 3 ساله می‏شه و خوشحالم که با تمام دغدغه ها و سرشلوغی‏ها به نوشتن ادامه دادم.

راستش چند وقتی که بلاگفا نبود خیلی اذیت شدم، هم بخشی از خاطراتم رفت و هم جایی برای نوشتن نبود.

تو این مدت خیلی سعی کردم تا بر اساس فهرستی که داشتم خاطرات رفته رو هم بازنویسی کنم و خدا رو شکر که همش جمع و جور شد و حالا کم کم دارم از کل مطالبم کپی تهیه میکنم تا دیگه هیچ اتفاقی براشون نیافته.

اینم از پست 201 و پشت سر گذاشتن 200 شماره پست

راستش دیشب خیلی خجالت کشیدم.

مامان از لابه لای مدارک قدیمی بابابزرگ دیپلم مادربزرگشو پیدا کرده بود. یه سند با نگارش فوق‏العاده که برای من خیلی جالب بود و البته بخشی از هویتم.

با خودم گفتم نگاه کن عزیزه خانوم چه سالی دیپلم داشته و حالا من بعد این همه سال فقط لیسانس دارم و شرمنده خودم شدم.

این دیپلم عزیزه خانوم سمیعی برای اینکه همیشه به یادگار حفظ بشه.

از دیشب کلی ذوق داشتم برای دیدن پریساجونم و یاسمن خانم.

دختر تیرماهی ما.

دلم برای پریسا یه ذره شده بود و تو این مدت که نبود انقدر سرم شلوغ بود که فقط چندبار تونستیم باهم صحبت کنیم. از قبل، همه برای تاریخ 8 مهر توافق کردیم.

هفته پیش هم با مسعود رفتم و از LC برای یاسمن خانوم هدیه خریدم.

امروز همه ناهار مهمون من بودن، البته کاملا مهمون من که نه بیشترشو مهمون شرکت بودن.

اول می‏خواستیم روز عید قربان بریم، ولی به خاطر تصادف و پادرد مامان و مهمونی که سارا دعوت شده بود برناممون یک روز عقب افتاد.

امروز صبح به اتفاق مادر و مسعود رفتیم خونه باباینا، سارا و غزل و احمد هم اومدن و بعد همگی ره افتادیم سمت جاده چالوس.

چون بابا به این راحتیا برای از خونه بیرون رفتن رضایت نمیده، دفعه پیش که دیدم از محیط و غذای ... خوشش اومده این دفعه هم اینجا رو پیشنهاد دادم، البته دفعه پیش اسفندماه بود و هوا سر بود و خیلی نتونستیم از طبیعت لذت ببریم، هرچند من عاشق بارونم.

ناهار رو با شیشلیک عالی ... و بعدهم چای و قلیان تا عصر سپری کردیم و بعدهم به خونه بگشتیم.

عکسای سلفی قشنگ، خنده‏ها و شادی ... خاطره‏ساز  روز زیبای ما بود.

خدایا! برای فردا هم همه چی خوب باشه و دکتر قلب بابا راضی باشه و ...

الهی شکرت خدای مهربون من.